مدح و شهادت مسلم بن عقیل علیهالسلام
مسـلم که از حـسیـن سـلام مـکـرّرش باید که خواند حضرت عبّاس دیگرش فرموده مدح و منقـبتـش را به افـتخار ثاراللّهی که بوده نـبی مـدح گـسـترش ایثار و عزم و غیرت و آزادی و شرف تـعـظـیـم میکـنـنـد هـمه در بـرابـرش حیـرت برند اهل فـضیلت به رتـبهاش زانـو زنند اهل کـرامت به محـضرش مبهـوت گـشـته آدمـیان و فـرشـتـگـان از عـزّتی که کرده عـطا حیّ داورش تعـریف کرد و داد خـبر از شهـادتـش بــا دیــدن عـقـیـل هـمـانـا پـیـمـبــرش این است آن شهید که در یاری حسین تا روز حشر مسجد کوفهست سنگرش لبّیک او حسین و طوافش به موج خون تکـبـیرها بـلـند ز هر زخـم پـیـکـرش پیـوسته بوی عـطر گـل نـیـنـوا گرفت زآن دستههای نی که عدو ریخت بر سرش سر داد و سر نکرد به جز بر حسین خم ای جان فدای پیکر در خون شناورش این است آن قـتـیل که بر زندگان دهد روح حـیــات از نـفـس روحپــرورش بـالای دار رفـت و هـمه سـربـهدارها گـلبـوسه میزنـنـد به قـبـر مطهّـرش |